جلوه‌ای از نسیم رحمانیّت

صِبغَة اللهِ وَ مَن اَحسَنُ مِن اللهِ صِبغَة (138/ بقره)

ما رنگ خدایی به خود می‌گیریم و چه رنگی بهتر از رنگ خداست؟

خدایا! در این آشفته بازار دنیا که دیده‌ها، محو تجمّلات و ظواهر زندگی شده است و در این خراب آبادی که هرکس کالای دروغین خویش را در نقابی از رنگ‌ها و لعاب‌ها عرضه می‌کند، خوشا به حال آن کس که به رنگ زیبای تو در آید و از تمام دورنگی‌ها پاک شود.

آری... روزی فرا می‌رسد که تمام دلبستگی‌های رنگارنگ، آرام آرام رنگ می‌بازد و کاخ پوشالی آرزوهای دنیوی درهم فرو می‌ریزد...

بی‌گمان در آن روز، تنها کسی می‌تواند دم از یکرنگی و خلوص بزند که از قید و بند این دنیای هزار رنگ در آید و رنگ بی‌بدیل تو را بر دل و جان بپذیرد و کسی که وابستگی‌ها را رها کند و وارسته گردد...